бәлҗерәү

1. Нык җебүдән үтә йомшакланып яки җәелеп-таралып китү 2. Гәүдәне тота, буыннарны эшләтә алмас дәрәҗәдә хәлсезләнү; мәлҗерәү. Ямьсез булып җәелү, чалышаю (авыз, ирен). Үтә булдыксызлану, рухи таркалу